Inspiracją do zaprojektowania i stworzenia Księgi Znaku oraz poszczególnych elementów Identyfikacji Wizualnej dla Wyższej Szkoły Sztuki i Projektowania w Łodzi był okres Bauhausu oraz Konstruktywizmu.

 

Oszczędne formy graficzne Gerda Arntza, Tschicholda, Waltera Dexela, kompozycje typograficzne oraz alfabety Henryka Berlewiego, Władysława Strzemińskiego, H. Bayera, Josefa Albersa, Kurta Schwittersa, poszukiwania ultra prostych i nowoczesnych form wyrazu a także zasady ówczesnej typografii, charakteryzowanych przez Theo Van Doesburga jako wykorzystywanie pionowych i poziomych podziałów, budowanie kompozycji na zasadach kontrastu oraz znacznym ograniczeniu kolorystyki druku.

 

Stąd ikony poszczególnych Wydziałów WSSiP stanowią znaki typograficzne, a w poszczególnych elementach Identyfikacji Wizualnej Uczelni dominują układy prostych form geometrycznych, oszczędność środków wyrazu z silnie zredukowaną do kontrastu biel - czerń kolorystyką.

 

Projekt został wykonany w roku 2006.

 

 

 

Krój czcionki zaprojektowany w 1932 roku przez Władysława Strzemińskiego, awangardowego malarza i typografa, autora m.in. projektów typograficznych przedwojennych tomików Juliana Przybosia, zdigitalizowany przez Artura Frankowskiego, projektanta krojów i wykładowcę typografii. Kombinację prostych linii i łuków po osiemdziesięciu latach odbiera się chyba tak samo - font jest zupełnie nieczytelny, ale za to jaki nowoczesny!