BLASZOK
Miejsce pracy, często związane z osiedlem mieszkaniowym. Charakterystyczny element szybko rozwijających się miast epoki PRL. Blaszok posiada typowo górnośląski wydźwięk. Miejsce z charakterem, które jest częścią życia lokalnej społeczności. Cechuje się lekkością oraz modyfikowalnością.
KONTEKST
Miasto jastrzębie-Zdrój zostało zbudowane w latach 60 XX w, kiedy odkryto złoża węgla kamiennego. Na rzecz wielkiego przemysłu zostało poświęcone prężnie działające uzdrowisko, znajdujące się w dzielnicy Zdrój. Układ urbanistyczny charakteryzuje się dużą ilością zieleni otaczającej modernistyczne bryły. Ustawienie bloków tworzy prądy przewietrzające, które wraz z roślinnością chronią miasto przed zanieczyszczeniami. Osiedla domów jednorodzinnych otaczających centrum miejscowości cechują się brakiem konsekwencji oraz odcinają się od charakteru miejsca, tworząc „współczesne dworki”. Ogrody wokół domostw są zwykle wydzielone „okazałym” ogrodzeniem, za którym tworzy się egzotyczną zieleń naszpikowaną chemikaliami.
OPIS
Działka położona jest przy terenie leśnym, na osiedlu domów jednorodzinnych oraz ogrodów działkowych, w pobliżu centrum miasta. Forma budynku miała być prosta, nawiązująca do modernistycznego charakteru miejsca. Nie chciałem mocno ingerować w strukturę działki, tak aby dom nie zdominował leśnego krajobrazu i nie blokował naturalnego spadku terenu. Posesję otaczają uprawy, dlatego dobrze by było, aby dom ze swoim widokiem wychodził ponad to. Interesującym elementem parceli wydał się uskok między obszarem leśnym a resztą działki (dawnym polem ornym). Postanowiłem umieścić tam bryłę domu w ten sposób, żeby częściowo stworzyła podcień. Jest to ważny element, który może pełnić wiele funkcji. Na dachu zaprojektowałem taras, w ten sposób z jednej bryły powstały trzy przestrzenie. Z uwagi na wysuniecie budynku trzeba było usztywnić konstrukcję. Wykorzystałem stalowe dźwigary kratowe, które dodatkowo wpisują się w przemysłowy charakter miasta. Chciałem pozostawić wolny widok z każdej strony budynku, aby stworzyć łączność z otaczającą przyrodą, dlatego postanowiłem umieścić konstrukcję w środku. Położenie domu na leśnym uskoku utworzyło ciekawą przestrzeń wyciszenia od strony północnej, gdzie powstały sypialnie z możliwością bezpośredniego wyjścia do lasu. Część nocna została oddzielona od strefy dziennej pomieszczeniami technicznymi z garderobami oraz schowkami. Projektując dom architekta miałem na uwadze także pracownię, pamiętając jednak o zachowaniu prywatności domowników. Element konstrukcyjny na środku stworzył trzy pasma, także logicznym stało się umiejscowienie elementów typu kuchnia, łazienka czy komunikacja, w środku. Po stronie wjazdu ulokowałem pracownię, z kolei zachodnia część została przeznaczona na strefę rekreacji. Przestrzeń domu można dowolnie programować, gdyż jest złożona z prostych modułów. Idea miasta przemysłowego z dużą ilością zieleni została przedstawiona w elewacji budynku. Współczesne budownictwo jednorodzinne niejednokrotnie zakłada izolację od zewnątrz poprzez masywne ściany. Ja postanowiłem pójść w drugą stronę i stworzyć ściany lekkie, modyfikowalne. Od strony zewnętrznej zastosowałem blachę perforowaną, po której może swobodnie piąć się zieleń. Dzięki możliwości złożenia, mamy nieskrępowany widok na okolicę. W środku zastosowałem przeszklenia, z kolei od wewnątrz roletę energooszczędną. Elementem wspomagającym efektywność energetyczną domu są betonowe przegrody poziome, tworzą one akumulator ciepła i regulują temperaturę wewnątrz budynku. W efekcie powstał modernistyczny dom, który prostą formą stworzył wielofunkcyjne przestrzenie: podcienia, wnętrza oaz tarasu. Elewacja z blachy perforowanej daje miejsce naturze, która chroni mieszkańców przemysłowego miasta. Wnętrze buduje konstrukcja domu. Surowy przemysłowy charakter został ocieplony przez drewno oraz cegłę. Minimalizm podkreśla logikę przestrzeni i identyfikuje się z dziką zielenią za oknem.
